بزرگداشت شیخ بهایی

درسال 65 من دانش آموز مقطع دبیرستان بودم ودوتاازبرادرام درتربیت معلم دانشجو،یک روز که داشتم کتاب ادبیات عمومی تربیت معلم رونگاه می کردم شعرزیررودیدم ،دردوران دبیرستان از هرشعری خوشم می اومد اونوبه خاطر می سپردم ،اینم ازاون شعرهابود:

تا كی به تمنای وصال تو یگانه
اشكم شود از هر مژه چون سیل روانه

خواهدبسرآید شب هجــران تــو یـا نــه
ای تیـر غمـــت را دل عشــاق نشانــه
جمعی به تو مشغول تو غایب زمیانه


رفتم به در صومعـه عابد و زاهــد
دیدم همه را پیش رُخت,راكع و ساجد

در میكده,رهبانم ودرصومعه عابد
گه معتكف دیرم وگه ساكــن مسجـــد
یعنی كه تو را مى طلبم خانه به خانه


هردركه زنم,صاحب آن خانه تویی,تو
هرجا كه روم, پرتو كاشانه,تویی, تو

در میكده و دیـركه جانانــه تــوی,تــو
مقصودمن از كعبه و بتخانه تویی, تو
مقصود تویی, كعبه و بتخانه بهانه

بلبل به چمن زان گل رخسار نشان دید
پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید
عارف,صفت روی تو در پیر و جوان دیــد
یعنی همه جا عكس رخ یار توان دید
دیوانه منم, من, كه روم خانه به خانه

عاقل به قوانیـن خـــرد, راه تو پــویــد
دیوانه,برون از همه آیین تو جوید

تا غنچه بشكفته این بـاغ كــه بــویــد
هركـس بـــه زبانی صفــت حمــــد توگوید
بلبل به غزلخوانی و قُمری به ترانه

بیچاره«بهایی»كه دلش زار زغم توست
هرچندكه عاصی است,زخیل و خدم توست

امیــد وی از عاطفت دم به دم تــوست
تقصیـر «خیـالی» بــه امیــد كــرم تـــوست
یعنی كه گنه را به از این نیست بهانه

درباره شاعر

شیخ بهاءالدّین محمّد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی دانشمند بنام دوره صفویه است اصل وی از جبل عامل شام بود. شیخ بهایی هشتادو هشت كتاب و رساله نوشته و به فارسی و عربی نیز شعر می سروده است. مخمّس فوق, تضمینی است كه شیخ بهایی از غزلِ خیالی بخارایی, شاعر قرن نهم هجری, كرده است. این مخمّس را با اندكی تلخیص دراین جاآورده شده است